Αυτό το ελάφι είναι δικό μου

Ο Γουίλι είχε ένα ελάφι. Δεν το είχε από πάντα. Το ελάφι είχε έρθει σ' αυτόν πριν λίγο καιρό. Του Γουίλι του είχε περάσει από το μυαλό ότι, επειδή είχε έρθει σ’ αυτόν, δεν σήμαινε ότι είναι και δικό του. Παρόλα αυτά, σκέφτηκε να ονομάσει το ελάφι Μαρσέλ.

Τις περισσότερες φορές ο Μαρσέλ ήταν πολύ υπάκουος και έμοιαζε να ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα τους "Κανόνες Καλής Συμπεριφοράς ενός Κατοικίδιου". Φαντάσου όμως την έκπληξη του Γουίλι όταν, μια μέρα, ενώ βρίσκονταν βαθιά στο δάσος, κάποιος του είπε ότι ο Μαρσέλ είχε άλλο όνομα κι ότι ανήκε σ' εκείνον!

Σε ποιον ανήκει τελικά ο Μαρσέλ (αν τον λένε μόνο Μαρσέλ);

Μια υπέροχα εικονογραφημένη ιστορία από τον αγαπημένο συγγραφέα και εικονογράφο Όλιβερ Τζέφερς, που θα μας βάλει να σκεφτούμε αν, τελικά, υπάρχει κάτι στον κόσμο που μας ανήκει. Υπάρχει;