ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Κανείς παιδί μου, κανείς απ’ αυτούς   με τις αιτιάσεις τους για ‘σένα να μην μένει  αρτιμελής. Πρέπει να μάθω να αποκεφαλίζω, να μάθω να παλουκώνω αυθάδη σώματα, να κλέβω πίσω όσα με δόλο μου υφάρπαξαν. Δεν σου επιτρέπω να αλλάζεις το καρδιοχτύπι μου. Δεν σου επιτρέπω τίποτα. Είναι σωστό αυτό που λένε, συγχωρώ αλλά δεν ξεχνώ. Όποιος ξεχνάει, πρέπει να είναι έτοιμος να ξανανιώσει επιθέσεις. Τυφλώνω  κάθε στομφώδες βλέμμα, ράβω τα αμετροεπή στόματα, το τουπέ το καταδιώκω με την παρακολούθηση του, το κατεδαφίζω με το ειρωνικό μου γέλιο. Να επιστρέφεις σ’ αυτήν την παράγραφο. Κάθε φορά που νιώθεις αδύναμος και ευάλωτος να ‘ρχεσαι για να την διαβάζεις. Όρθιο σε θέλω, όχι καμπουριασμένο απ’ τα βάρη τους. Γύρνα τα όλα στις δικές τους πλάτες. Δες πόσα πολλά έχεις κατορθώσει σ’ ό,τι αποκαλείς κουτσουρεμένη και συφοριασμένη σου ζωή. Αν χρειαστείς βοήθεια, ανερυθρίαστα ζήτησε την. Γι’ αυτό είμαστε οι άνθρωποι εδώ…

***

Θέλω ν’ ανοίξω στο σώμα σου σήραγγες, ένα ολόκληρο δίκτυο απ’ αυτές να φτάνει μέχρι την καρδιά σου. Να διαγουμίσω όλα τα ιερά σου σπλάχνα, ν’ αρπάξω αυτή  την καλοσυνάτη την καρδιά. Έχει νόημα μια καλοσύνη σκέτη; Ή μήπως είναι εξοργιστική; Έχω γνωρίσει καλοσύνες που δεν μ’ άρεσαν. Τις ήθελα πιο αμετροεπείς στο λόγο τους. Ένας σκέτος καλός δεν φτάνει. Πρέπει να είναι πλαστουργός. Να δίνει στην καλοσύνη του τη δυνατότητα να έχει άπειρες μορφές-μέσα από τις οποίες θα εκδηλώνεται. Μην στέκεσαι απέναντι μου έτσι σιωπηλός. Δεν με στηρίζεις έτσι. Μάθε να λες για την πουστιά και την κατάθλιψη, μάθε να θεραπεύεις τούτα εδώ τα στίγματα μέχρι να γίνουν ευλογίες. Σκέτη αγόγγυστη αποδοχή σημαίνει ίσως κάπως αβαρία. Δεν είναι με το τίποτα αλληλεγγύη. Μασκαράδες παντού…η παλιά καλοσύνη έχει ήδη λήξη και οι καλοσυνάτοι της πρέπει να μπουν σε σεμινάρια επιμόρφωσης. Είναι ο λόγος που δεν βρίσκω αθωότητα στις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με την καθημερινή Ελλάδα των μεταπολεμικών δεκαετιών. Η αγάπη είναι τέτοια μόνο αν είναι ικανή για να σοκάρει μ' αυτά που εγκολπώνεται στην αρωγή της. Τα υπόλοιπα είναι όλα πρόσκαιρες διστακτικές μορφές της. Βάζουν στραγγάλη στους παράταιρους…

Εκδόσεις: www.fotisthalassinos.gr