ΣΑΝΣΕΤ ΠΑΡΚ

2008, η οικονομική κρίση μαστίζει τις ΗΠΑ. Τέσσερις εικοσάρηδες κάνουν κατάληψη σ' ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στο Σάνσετ Παρκ, μια άγρια γειτονιά του Μπρούκλιν: Ο Μπινγκ Νέιθαν, ο επικεφαλής της ομάδας, ένας τύπος που περνά τη μέρα του στο Νοσοκομείο Σπασμένων Αντικειμένων επιδιορθώνοντας κειμήλια η Έλεν, μια μελαγχολική καλλιτέχνιδα που καταλαμβάνεται από ερωτικά οράματα η Άλις, μια φοιτήτρια που προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διατριβή της, και ο Μάιλς, ένας φυγάς.

Καταρρακωμένος από τις ενοχές του για τον θάνατο του αδελφού του, ο Μάιλς έχει διακόψει κάθε επικοινωνία με την οικογένειά του. Για ένα διάστημα είχε καταφύγει στη Φλόριντα, όπου εργαζόταν σε συνεργείο καθαρισμού κατασχεμένων σπιτιών από τη σαβούρα που άφηναν πίσω τους οι ιδιοκτήτες τους μες στην απόγνωση και την οργή τους. Ο Μάιλς επιστρέφει στη Νέα Υόρκη όταν η ερωτική του σχέση με μια κουβανοαμερικάνα πιτσιρίκα, μπαίνει σε επικίνδυνη τροχιά. Η μετακόμιση αυτή θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συγκατοίκους του...

Το Σάνσετ Παρκ αφηγείται μια ιστορία για το πώς μπορεί κανείς να επιστρέψει σε έναν κόσμο που έχει αφήσει οριστικά πίσω του και πώς γίνεται να ξανασμίξει με τους ανθρώπους βγαίνοντας από την εξορία και την απομόνωση τις οποίες είχε ο ίδιος επιλέξει. Ο Auster αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ευφυής στιλίστας, γράφοντας ένα παθιασμένο μυθιστόρημα για τη σύγχρονη Αμερική και τα φαντάσματά της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Έντονο και συναρπαστικό" (Times Literary Supplement)

"Δεν το αφήνεις από τα χέρια σου. Ο Auster έχει έμφυτο το χάρισμα της αφήγησης" (Time Out)

"Το Σάνσετ Παρκ εκτυλίσσεται, στο μεγαλύτερο μέρος του, το 2008 με φόντο την οικονομική κρίση που μαστίζει τις ΗΠΑ και την εκλογή του Ομπάμα και είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο ελλείψει άλλου όρου θα το χαρακτηρίζαμε "εγκεφαλικό". Οι χαρακτήρες πολύ λίγο δρουν και κινούνται, στοχάζονται και αποφαίνονται για διάφορα θέματα που τους απασχολούν, ενώ στο τέλος τούς βρίσκουμε ελάχιστα διαφοροποιημένους. Κάθε κεφάλαιο φέρει και το όνομα ενός εκ των τεσσάρων χαρακτήρων που συνδέονται με την παράνομη κατάληψη του σπιτιού, και δίνει τη δική του οπτική στα γεγονότα, την ιδεολογία και την κοσμοθεωρία του, αλλά και μέρος της προσωπικής του ιστορίας που τον οδήγησε στη "λύση" της κατάληψης. Παρότι η γλώσσα και ο λόγος του κάθε χαρακτήρα παρουσιάζεται διαφοροποιημένος και μας δίδεται μέσα από μια καλά επεξεργασμένη τριτοπρόσωπη αφήγηση σε ξεχωριστά κεφάλαια, εν τούτοις ο διάλογος είναι ελάχιστος και η πλοκή υποτυπώδης. Μαθαίνουμε τις απόψεις τους, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του κάθε χαρακτήρα αλλά, όπως έχουν γράψει ήδη οι περισσότεροι κριτικοί για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, παραμένουν μέχρι το τέλος επίπεδοι και σχηματικοί. Όμως, καλό είναι να μην ξεχνάμε πως κάποια βιβλία δεν τα διαβάζουμε για την πλοκή, τις ανατροπές ή τους "ανάγλυφους" χαρακτήρες αλλά για την απόλαυση που αντλούμε από τη σκέψη και τη γλώσσα του συγγραφέα, και όσο γι' αυτό, ο Οστερ παραμένει μοναδικός στιλίστας - τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου.